բակլայաձև հանքաքար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑklɑjɑd͡zɛv hɑŋkʰɑˈkʰɑɾ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (երկրբ․) երկաթի, մանգանի, ալյումինի հանքանյութ, որը կազմված է փոքր կլոր կամ բակլայաձև գոյացություններից, հաճախ համակենտրոն-պատենավոր կառուցվածքով


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։